Abba

اَبّا…

ھُدایارا ”پِت“ یا ”اَبّا“ گْوشگ

بازێن جُست و بازێن ایرادے همێش بوتگ‌اَنت که مسیھی چێا ھُدایا پِت گوشنت و اے کُپر (کفر) اِنت. همے جست کنۆکان سورہ اَخلاص پێش کرتگ و گوشتگ که نه ھُدا کَسێا پێدا کرتگ، نه چه ھدایا کَسے پێدا بیت.

پَسّه: مسیھی باورمندانی نَزّیکا ھُدائے بارئوا اے گُمان کنگ ھم مزنێن کُپرے که پروردگار جسمانی رھبندئے پئیما چُک پێدا کنت یا پِت گوشگ بوت کنت. (نعوذباللّه) کئے چُش ھئیال و گُمان کرت کنت که ھُدا جسمانی رھبندئے پئیما منی پِت اِنت یا من آییئے چُک آن (پروردگار ماپ بکنات). هر سَسّا و لێکھا و اَکیدہ و بێسهئے وتی ھاسێن لبز  (terminology)بنت.  اسلامئے تها کَسے کلمه وانیت و مسلمان بیت. بزان پێسرا بےدین و کاپر (کافر) بوتگ، کلمهئے وانگا رَند مسلمان گوشگ بیت، بلے مسیھیتئے تھا ھمے کارئے نام اِنت ”نۆکسرا پێدا بیئگ.“ 

Born again (english) gennaō anōthen ( greek) ( Bible reference John 3:3)

اے یونانی لبزئے دگه بزانتے ”چه بُرزا پێدا بیئگ“ اِنت. مسیھیتئے تھا هما مردم که عیسیٰ مسیھئے سرا ایمان کارنت، اے آیانی روھانی (روحانی) پێدائش بیت. اے روھانی پێدائشئے بابتا انجیل مقدسا چۆ نبشته اِنت: ”بله هما مردمان که باور کرت و مَنِّت، آییا اے هَک ّو اِهتیار داتنت که هُدائے چُک ببنت. بزان هما که آییئے نامئے سرا ایمانِش آورت، آ، نه چه هۆنا پێدا بوتنت و نه چه جسمانی واهگان و نه چه انسانی لۆٹان. آ چه هُدایا پێدا بوتنت. (John1:12,13)

همے آیتانی اے لبز دلگۆش کرزنت:

1. ھما مردم که باور کننت

2. همایان اے ھک و اھتیار هست که ھدائے چُک ببنت.

همے آیتانی دومی بھرئے اے لبز ارزش دارنت:

آ نه چه ھونا پێدا بوتنت و نه چه جسمانی واھگان و نه چه انسانی لۆٹان. آ چه ھُدایا پێدا بوتنت. 

who were born, not of blood nor of the will of the flesh nor of the will of man, but of God.(John 1:13)

سورہ اخلاص جسمانی رھبند، جسمانی لۆٹ و واھگ، و ھۆن و گۆشتئے ھبرا کنت. پاکێن انجیل اے ھبرا تچک و راست کنت: ھۆن، جسمانی واھگارا گۆن اے روھانی پێدائشا ھچ سیادی نێست. 

تئوبه و بارگشت کنگا رند، ایسّا (عیسیٰ) مسیھئے سرا ایمان آرگئے وسیلھا نۆکسری پێدائش، و جسمانی رھبندئے پێدائشئے نیاما پرک (فرق) اِنت. مسلمان ھم وتارا ”فرزندان توحید“ گوشنت. اُم المۆمنین بزان مۆمنانی مات، اے ھم روھانی سیادیے. مسالا، اُمُ المۆمنین (مۆمنانی مات) زێدئے مات اِنت، زێدئے ماتئے مات اِنت. زێدئے بَلُّکئے مات اِنت. بزان هر ایماندارئے گۆنا آییئے وتی جندئے یک سیادیے هست. همے وڑا هر مسیھی وتی روھانی و نۆکسرا پێدا بیئگئے سئوبا ھُدایارا وتی پِت گوشیت.

گێش بوان:

”هُدایا وتی چُکّئے روه پمێشکا مئے دلان جاگه داتگ که ما هُدائے چُکّ اێن. روه کوکّارا اِنت: ’اَبّا! او منی پت!‘ پمێشکا تئو نون گلامے نه‌ائے، تئو چُکّے ائے. نون که هُدائے چُکّ ائے، گڑا هُدایا ترا وتی میراسدار کرتگ.“ 

And because you are sons, God has sent the Spirit of his Son into our hearts, crying, “Abba! Father!”

So you are no longer a slave, but a son, and if a son, then an heir through God.

New Testament Galatians 4:6-7انجیل مقدس په گلاتیان